inloggen / registreer

Jurisprudentie

AU0119

Datum uitspraak2005-07-27
Datum gepubliceerd2005-07-27
RechtsgebiedBestuursrecht overig
Soort ProcedureEerste aanleg - enkelvoudig
Instantie naamRaad van State
Zaaknummers200410665/1
Statusgepubliceerd

Indicatie

Bij besluit van 2 november 2004, kenmerk 3861, heeft verweerder krachtens de Wet milieubeheer aan [vergunninghouder] een revisievergunning als geregeld in artikel 8.4, eerste lid, van deze wet verleend voor een camping met horecagelegenheid, campingwinkel en aanverwante sport- en recreatiemogelijkheden gelegen aan de [locatie] te [plaats], kadastraal bekend gemeente [plaats], sectie […], nummers […]. Dit besluit is op 18 november 2004 ter inzage gelegd.

Uitspraak

200410665/1. Datum uitspraak: 27 juli 2005 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak in het geding tussen: de stichting "Stichting Heerlijkheid Westerwolde", gevestigd te Blijham, gemeente Bellingwedde, appellante, en het college van burgemeester en wethouders van Bellingwedde, verweerder. 1. Procesverloop Bij besluit van 2 november 2004, kenmerk 3861, heeft verweerder krachtens de Wet milieubeheer aan [vergunninghouder] een revisievergunning als geregeld in artikel 8.4, eerste lid, van deze wet verleend voor een camping met horecagelegenheid, campingwinkel en aanverwante sport- en recreatiemogelijkheden gelegen aan de [locatie] te [plaats], kadastraal bekend gemeente [plaats], sectie […], nummers […]. Dit besluit is op 18 november 2004 ter inzage gelegd. Tegen dit besluit heeft appellante bij brief van 27 december 2004, bij de Raad van State ingekomen op 28 december 2004, beroep ingesteld. Bij brief van 17 maart 2005 heeft verweerder een verweerschrift ingediend. Na afloop van het vooronderzoek zijn nadere stukken ontvangen van verweerder. Deze zijn aan de andere partijen toegezonden. De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige. De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 8 juli 2005, waar appellante, vertegenwoordigd door H.R. Caderius van Veen, gemachtigde, is verschenen. 2. Overwegingen 2.1. Op 1 juli 2005 zijn de Wet uniforme openbare voorbereidingsprocedure Awb (wet van 24 juni 2002, Stb. 54) en de Aanpassingswet uniforme voorbereidingsprocedure Awb (wet van 26 mei 2005, Stb. 282) in werking getreden. Uit het daarbij behorende overgangsrecht volgt dat het recht, zoals dat gold vóór de inwerkingtreding van deze wetten, op dit geding van toepassing blijft. 2.2. Ingevolge artikel 20.6, tweede lid, van de Wet milieubeheer, zoals dat vóór 1 juli 2005 luidde, kan tegen een besluit als het onderhavige beroep worden ingesteld door: a. degenen die bedenkingen hebben ingebracht tegen het ontwerp van het besluit; b. de adviseurs die gebruik hebben gemaakt van de gelegenheid advies uit te brengen over het ontwerp van het besluit; c. degenen die bedenkingen hebben tegen wijzigingen die bij het nemen van het besluit ten opzichte van het ontwerp daarvan zijn aangebracht; d. belanghebbenden aan wie redelijkerwijs niet kan worden verweten geen bedenkingen te hebben ingebracht tegen het ontwerp van het besluit. Appellante heeft de grond dat de revisievergunning ten onrechte is verleend aan [vergunninghouder] als natuurlijk persoon en niet aan [Camping] niet als bedenking tegen het ontwerp van het besluit ingebracht. Verder is het bepaalde onder b en c hier niet van toepassing. Niet is gebleken van omstandigheden op grond waarvan appellante redelijkerwijs niet kan worden verweten op dit punt geen bedenkingen te hebben ingebracht tegen het ontwerp van het besluit. Uit het vorenstaande volgt dat het beroep in zoverre niet-ontvankelijk is. 2.3. Appellante betoogt dat aan vergunninghouder geen vergunning in het kader van de Wet milieubeheer verleend had mogen worden, gezien de door hem gepleegde overtredingen in het verleden. Appellante vreest dat in de toekomst ook de aan de revisievergunning verbonden voorschriften niet zullen worden nageleefd. Deze beroepsgrond heeft geen betrekking op de rechtmatigheid van de ter beoordeling staande vergunning en kan om die reden niet slagen. De Algemene wet bestuursrecht voorziet overigens in de mogelijkheid tot het treffen van maatregelen die strekken tot het afdwingen van de naleving van de voorschriften die aan de vergunning zijn verbonden. Wat betreft de verwijzing van appellante naar de uitspraak van de Afdeling van 4 september 2002, no. 200102641/1 overweegt de Afdeling dat anders dan de in die zaak ter beoordeling staande vergunning, de bij het bestreden besluit verleende vergunning geen betrekking heeft op de doelmatige verwijdering van afvalstoffen en dat in het onderhavige geval het nalevingsgedrag van vergunninghouder geen rol speelt bij de beantwoording van de vraag of de gevraagde vergunning kan worden verleend. 2.4. Appellante stelt dat bij het verlenen van de revisievergunning onvoldoende rekening is gehouden met het feit dat de camping in of direct grenzend aan de Ecologische Hoofdstructuur ligt. De Afdeling overweegt dat deze beroepsgrond primair betrekking heeft op aspecten van planologische aard. Voorzover deze grond betrekking heeft op het belang van de bescherming van het milieu in de zin van artikel 8.10 van de Wet milieubeheer, ziet de Afdeling in hetgeen appellante heeft aangevoerd geen grond voor vernietiging van het bestreden besluit. 2.5. Het beroep is, voorzover ontvankelijk, ongegrond. 2.6. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding. 3. Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: I. verklaart het beroep niet-ontvankelijk voorzover dat het ten onrechte verlenen van de revisievergunning aan [vergunninghouder] als natuurlijk persoon en niet aan [Camping], betreft; II. verklaart het beroep voor het overige ongegrond. Aldus vastgesteld door mr. H. Beekhuis, Lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. W. van Hardeveld, ambtenaar van Staat. w.g. Beekhuis w.g. Van Hardeveld Lid van de enkelvoudige kamer ambtenaar van Staat Uitgesproken in het openbaar op 27 juli 2005 312-493.